- Katılım
- 15 Eyl 2022
- Mesajlar
- 25,292
- Tepkime puanı
- 5
- Puanları
- 38
Andrey Kurkov, 1961 yılında Sovyetler Birliği’nin Leningrad şehrinde (Saint Petersburg) doğdu. Çocuk yaşta ailesiyle birlikte Ukrayna'nın başkenti Kiev'e taşınan Kurkov, okulunu bitirdikten sonra redaktörlük ve kameramanlık yaptı. Hayatını Kiev ve Londra arasında geçiren, eserleri Türkçe de dahil olmak üzere 37 dile çevrilen KurkovRusya’nın Ukrayna topraklarına yönelik saldırısının başladığı sabah Ukrayna’daki evinde yeni kitabı üzerinde çalışıyordu. Savaşın başlamasının ardından romanı üzerinde çalışmayı bırakan Kurkov, kendini savaşın gerçek yüzünü gün gün not düşmeye adadı.
8 MART'I UNUTAMIYOR
Savaş başladığında Ukrayna’da bulunan Kurkov ve İngiliz eşi, aldıkları ortak karar sonucunda Ukrayna’da kalmaya karar verdi ve Kiev'de bulunan evlerini Ukrayna’nın batısında bulunan Makariv'e taşıdı. Yazar Kurkov ve eşi Makariv’e taşındıktan sonra kasabaya çok hızlı şekilde adapte oldu. Çiftin kasabaya ilişkin en sevdikleri detay ise Makariv’le özleşmiş bir ekmek çeşidi olan Makariv somunuydu. Ancak bu durum çok uzun sürmedi. Andrey Kurkov, kitabında "Kanlı Ekmek" başlığını verdiği bölümde anlattığı 8 Mart gününü, "Makariv’de bulunan fırın pazartesi günü bombalandı ve bu sırada içeride fırıncılar ekmek yapıyorlardı. Saldırı gerçekleşmeden önce fırıncıların çevresini saran ekmek kokusunu bir saniye dahi unutamıyorum. 13 fırıncı bir anda paramparça oldu. Artık ne Makariv fırını ne de Makariv ekmeği var" sözleriyle anlattı.
Alıntı Metni
Rusya'nın intikam alırcasına saldırılar gerçekleştirdiğini dile getiren Kurkov, gıda tedarik zincirinin Rus ordusu tarafından sık sık hedef alındığını söyledi. Kiev’de bulunan en büyük gıda depolarının da saldırılardan nasibini aldığını anlatan yazar, sözlerini şöyle sürdürdü:
Alıntı Metni
Savaş koşullarının günlük yaşantıyı nasıl etkilediğini yaptığı gözlemlerle anlatan Kurkov, kitabında 83 yaşındaki bir kadının da hikâyesine yer verdi. Yaşlı kadının evinin topçu atışları sonucunda büyük oradan tahrip edildiğini dile getiren yazar, bir umut olarak gördüğü sahneyi, "Her şeye rağmen ayakta kalmayı başarmış ve moralini bozmayan 83 yaşında bir kadın, duvarları yıkılmış ve pencereleri kırılmış evine aldırış etmeden Paskalya pişirmeye devam ediyordu"diyerek tarif etti.
'RUSÇA OLAN HER ŞEY ARTIK NEFRET DOLU'
Kendisi de Rusya’nın Saint Petersburg şehrinde doğan yazar, savaşla birlikte Ukrayna’da Rusya’ya bakışın değiştiğini gözlemlediğini vurguladı. Kurkov, savaş devam ettiği sırada bizzat tanıştığı insanların neler hissettiklerini yazdığı bölümde, "Anne Vera isimli bir komşumuzla tanıştım. Kendisi Rusça konuşuyor ve Rusya’da çok fazla akrabası var. Vera yaşananlardan rahatsız olduğunu ‘Putin Ukrayna’da bulunan Rusları koruduğunu söylüyor ama onları bombalarıyla öldürüyor. Rusları korumak istiyorsa bombalamayı bırakmalı'sözleriyle anlatıyor" detaylarına yer verdi.
"Rusça olan her şey artık sadece nefrete neden oluyor. Evet, ben de nefretle doluyum" diyen Kurkov'a göre bu savaş Rus diliyle ilgili değil. "Bu savaş, Putin'in SSCB'yi veya Rus İmparatorluğu'nu yeniden yaratma hayalini gerçekleştirmesiyle ilgili ve bu hayal Kiev olmadan, Ukrayna olmadan da mümkün değil" diyen yazar, "Bu nedenle kan dökülüyor ve Rus askerleri de dahil olmak üzere insanlar ölüyor" yorumunda bulundu.
Savaşın fiziksel yıkımdan çok öte bir olay olduğunu anlatan Andery Kurkov'un "İstila Günlüğü" adlı kitabında yer verdiği şu sözleri ise savaşın yarattığı dehşetin özeti niteliğinde: "Savaşın artık içimde olduğunu hissediyorum. Bu, çıkarılamayan bir tümörle yaşadığınızı bilmek gibi bir şey."
